• 570

Zorluktan Güçlenmeye: Bir Kızın Hikayesi ve Engellilikten Olasılığa Yolculuğu

Nurdağı'nda küçük bir aile, ilk çocuklarının gelişini büyük bir umut ve heyecanla bekliyordu. Anne hamile olduğunu öğrendiği günden beri bebeğinin yüzünü görmeyi sabırsızlıkla bekliyordu. Hamilelik normal bir şekilde ilerledi ve doğum, zorlu bir yolculuğun başlangıcını işaret eden bir sevinç anıydı.

Kız bebeğin hayatının ilk yılı diğer çocuklar gibi geçti, herhangi bir sakatlık belirtisi göstermedi, sağlıklı ve tipik bir çocuk görünümündeydi. Ancak büyüyüp gelişmeye devam ettikçe annesi bazı tuhaflıkları fark etti.

Burada anne, kızı için korku ve endişe hissetti çünkü bu an, cevaplar ve çözümler arayışıyla dolu uzun bir yolculuğun yalnızca başlangıcıydı. Cevap arayışı anneyi hastaneden diğerine sürükledi, her ziyaret onun şüphelerini ve kaygısını derinleştirdi.

MRI, serebral palsinin, doğum sırasında oksijen eksikliği nedeniyle çocuğun yürüme yeteneğini etkilediğini ortaya çıkardı. Ebeveynlerin kızlarına yardım etme yolculuğu başladı. Mali kısıtlamalara ve yorucu hastane ziyaretlerine rağmen asla pes etmediler. Kız artık dört yaşında ve engelliliği nedeniyle günlük zorluklarla yüzleşmeye devam ediyor. Ailesi ona yardım etmeye çalışıyor ancak ilerleme yavaş oluyor. Annesi, yeteneklerini geliştirmek için onu özel bir terapi okuluna kaydettirdi ancak doktorlar, yürümesi için ameliyatın gerekli olduğunu söyledi.

Daha sonra Sened ekibinin depremden etkilenen ailelerin ihtiyaçlarını belirlemek amacıyla gerçekleştirdiği saha ziyaretlerinde ekip, kızın durumunu daha iyi anlamak amacıyla ailesiyle görüştü. Sened ekibi ailenin ihtiyaçlarını hızlı bir şekilde değerlendirirken annesi, hem hızlı büyüme hem de kendisine yük olan bir engellilik durumuyla karşı karşıya olan kızını izlerken yaşadığı zorlukları paylaştı. Anne, engelliliği nedeniyle dışlanma ve akran zorbalığıyla karşı karşıya olmasına rağmen kızının diğer çocuklarla oynama özlemini dile getirdi. Ekip, aileyi gıda yardımı için "Sosyal Market"e kaydettirdi, çocuğun ihtiyaçlarına yönelik bebek bezi sağladı ve hareket becerilerini geliştirecek özel oyuncaklar hediye etti.

Ekip ayrıca hijyen ve gıda kitleri sağladı ve en önemlisi çocuğun durumu için ebeveyn katılımıyla bir tedavi planı başlattı. Aileye vaka çalışanının eşlik etmesiyle birlikte, Gaziantep Hastanesi'ndeki bir nörologdan randevu ayarlandı. Gerekli işlemlerin yapılması için belediyeye kabul evrakları sunuldu.

Kızın annesi büyük bir sevinçle desteklerinden dolayı teşekkür ederek, "Belediyenin kızımın davasını kabul ettiğini duyduğumda inanamadım. Gözlerim sevinçten yaşlarla doldu, yüreğimde umut yeniden yeşerdi. Bu yolculukta yalnız değiliz ve kızımın akranlarıyla birlikte oynayabileceği günü sabırsızlıkla bekliyorum."

Anneden alıntılar:

“Kızımı evin girişinde oturmuş diğer çocukların birbirleriyle eğlenmelerini seyrederken görüyorum, onları oyuna katılmaya çağırıyor ama onlar ona zorbalık yapıyor, onunla dalga geçiyor ve ona katılamayacağını çünkü oyuna katılamayacağını söylüyorlar. onun sakatlığından. Bu bende çok büyük bir acı yaratıyor, kızımın maruz kaldığı mağduriyetin yanı sıra diğer çocukların gördüğü kötü muamelenin yanı sıra engeli onun düzgün oturmasına ve ayakta durmasına engel oluyor. Onu her yere yanımda taşımak zorundayım, kanepede ya da yatakta bırakamıyorum çünkü ayakları mobilyaların üzerine güvenli bir şekilde oturmasına izin vermiyor.”

“Sağlık durumunu öğrenmek için yine Mersin'de bir hastaneye gittik, doktor beynindeki etkilerden dolayı bacak kaslarının gergin olduğunu söyledi. Düzgün yürüyebilmesi için acilen ayaklarının düzeltilmesi gerekiyor ama ayak başına ameliyat maliyeti 40 bin lira, bu da bizim maddi gücümüzü aşıyor.”

"Kızımın evraklarının ve durumunun belediye tarafından kabul edildiği haberini aldığımda açıkçası inanamadım. Gözlerim sevinçten yaşlarla doldu, uzun zamandır bu günü bekleyen kalbimde yeniden umut nabızları atmaya başladı. kızımın tedavisiyle ilgilenen başka insanlar olduğuna inanamıyorum, bu zorlu yolculukta yalnız olmadığımız için kendimi çok iyi hissediyorum, ilgi ve emekleri için çok minnettarım ve ameliyat gününü sabırsızlıkla bekliyorum kızımın ayakta durup diğer çocuklarla oynadığını görüyorum."